Wednesday, March 21, 2007

As minhas saudades

Desde que tenho internet, mal chego a casa, ainda na luta de tirar sapatos, mala e casaco, ligo o portátil para ouvir uma qualquer estação de rádio de Cabo Verde. E estando aqui na diáspora, como me apraz ainda mais ouvir falar crioulo...
Pois é, desde que tenho internet em casa, hoje a CVT deixou-me, pela primeira vez, pendurada e o silêncio incomoda-me porque apetece-me ouvir as vozes anónimas que telefonam para a rádio e falam do seu dia-a-dia. Esses telefonemas fazem-me rir, chorar - fazem-me companhia porque não quero ter televisão em casa.
Estar longe das pessoas que mais gosto, dos lugares que me são familiares e que aprendi a apreciar, faz-me valorizar o mais pequeno pormenor e como sinto a falta de ouvir crioulo porque o seu som, o seu tom, as suas expressões características levam-me de volta às minhas raizes.
Na língua portuguesa, a palavra 'saudade' é das minhas preferidas porque relaciono com tudo o que é mais importante para mim e que me faz falta.
Por isso, tenho saudades:
- do olhar atento e penetrante do Chico-Pai;
- da alegria imensa da Maguy-Mãe;
- de atravessar o jardim Gulbenkian a caminho do LIP e observar a vida a acontecer perante mim;
- de dar as minhas caminhadas sem me sentir intimidada pelo olhar reprovador dos automobilistas (é que aqui quem anda a pé é pobre!)
- peixe, peixe, peixe, seja ele cozido, grelhado ou no forno;
- das gargalhadas soltas durante um excelente convívio com os amigos;
- de uma conversa agradável, acompanhada por uma bela garrafa de vinho tinto;
- dos meus CDs;
Enfim, de tudo o que me define e que faz parte da minha vida.
Mas a vida continua e ontem comi um peixe que nunca tinha comido na minha vida: mahi mahi (sim, é esse o nome). Gostei muito porque tem um sabor distinto e forte, ao contrário do bacalhau fresco que é das poucas alternativas que tenho por aqui.
E pensando nos amigos que fiz em Inglaterra, tenho a certeza que quando chegar a hora de deixar esta cidade, terei feito novos e bons amigos e assim serei uma verdadeira cidadã do mundo porque os meus melhores amigos estarão espalhados pelos quatro cantos do mundo.... Bem, se levar isto literalmente, vou ter de começar a pensar em ir passar uma temporada na Austrália!
- Maggs -

4 comments:

Anonymous said...

maggs.... eu nao acredito... NO TV AT HOME???????? como é possivel mulher???? é q eu nao acredito q a tv nos states seja pior q a portuguesa... tens q tratar disso..... ehehehehe....


continuando, após a leitura deste teu post, nao poderia deixar de comentar um outro pormenor... cadê as saudades das caipirinha hein?????? apoizé... portugal n é brasil, mas as caipirinhas sao igualmente buennas... ehehe...

beijoca e ate breve

Anonymous said...

ps: hummmm.... australia????????... também me agrada :-))) ehehehehehehe

Jacinto said...

de facto es sodadi e algo intresanti...'n ta sara capela d'odju pan imbala na tempo pan podi bai busca kel mi ki tempo sucundi i guarda moda segredu. un poco di cana un son di terra pa ecran di nha mimoria projetan imagis , son i ti tcheru...enfin.
oji talvez 'n passa na bo bu ta ser un simplis senhora, ma na nha mimoria bo inda kel irmanzinha(Maguizinha) ta kria na mo di mi ku Chiquinho. Ma e si ke storia divida "xeiu di gentis intrisanti gaiatu, xatiadu,contenti i complicadu" moda porta pilorinho....Sorti i sucesso

Maggy said...

Jacinto!

Que agradável surpresa! Agora, já estou em Cabo Verde e vejo com frequência o teu pai e também o teu irmão.
Quiçá, em breve, ver-nos-emos novamente!

Beijo grande,
Maggyzinha